- kumoter
- сущ.• дружок* * *kumot|er♂, Р. \kumoterra 1. разг. дружок, сообщник;2. обл. кум+
2. kum
* * *м, Р kumotra1) разг. дружо́к, соо́бщник2) обл. кумSyn:kum 2)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
2. kum
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
kumoter — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. kumotertrze; lm M. kumotertrzy || kumotertrowie, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ktoś należący do grupy, kliki powiązanej wspólnymi interesami, wzajemnym popieraniem się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kumoter — m IV, DB. kumotertra, Ms. kumotertrze; lm M. kumotertrzy a. kumotertrowie, DB. kumotertrów 1. pot. «ktoś z kliki związanej wspólnymi interesami, pokrewieństwem, wzajemnym popieraniem się» Zaufany kumoter. 2. gw. «kum, dobry znajomy, przyjaciel»… … Słownik języka polskiego